GELENEĞİN BİRİKİMİNDEN YENİ BİR DÜŞÜNCENİN İNŞASINA...

Bu okuma grubunda Kuşeyrî Risâlesi’nin yazıldığı XI. yüzyıl ortalarından günümüze kadar tasavvufu kavram düzeyinde anlamlandırmak ve diğer dinî ilimler karşısında konumlandırmak isteyenlerin başvurduğu bir eser niteliği kazanmasının tarihsel sebepleri incelenecektir. Klasik dönemde tasavvufa gerek içeriden gerekse dışarıdan bakanların ilgisini çeken ve büyük ölçüde onayını alan bir eser olarak Kuşeyrî Risâlesi, modern dönemde de okuyucu bulmuş, hem akademik düzeydeki arayışlar hem de irşad hizmetlerinin pratik amaçları çerçevesinde farklı söylemleri taşıyabilen içeriğiyle çeşitli okumalara tabi tutulmuştur. Okuma grubunun amacı, klasik dönemde tasavvufî hafızayı gerekçelendiren ve modern dönemdeki tasavvufa dönük söylemleri besleyen yönleriyle Kuşeyrî Risâlesi’ni inceleyerek ilgili literatürü karşılaştırmalı ve eleştirel bir metotla değerlendirmektir. Gerek kronoloji gerekse problematik açıdan okunacak olan Kuşeyrî Risâlesi, kaynaklarının ve etkilerinin tespitine odaklanarak değerlendirilecek, dolayısıyla tasavvufî hafızaya katkısının düzeyleri ve ürettiği etkileşim bağlamında incelenecektir.

BAŞVURU

Program öncesinde gerekli olan ön okumalar

1. Zafer Erginli, “Temel Tasavvuf Klasiklerinde Hâl Kavramına Toplu Bir Bakış”, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2008, cilt: VIII, sayı: 1, s. 153-198.

2. M. Nedim Tan, Abdullah Ensârî Herevî’nin Tasavvuf Tarihindeki Yeri ve Sad Meydân’ı, Doktora Tezi, M. Ü. SBE, 2013, s. 124-167.

3. Abdurrezzak Tek, Tasavvufî mertebeler: Hâce Abdullah el-Ensârî el-Herevî Örneği, Bursa: Emin Yayınları, 2008.

Programın Haftalık İzlencesi