Bu sunumda Bölgesel Kalkınma modeli oluşturmak için Coğrafi Bilgi Sistemlerinin rolü bağlamında dünyadaki ve Türkiye deki kalkınma yaklaşımlarının değişimi, merkezi planlamadan bölgesel planlamaya geçiş süreci, Kalkınma Ajansları ve Bölge Planlaması incelenecektir. Kalkınma kuramları ve bölgesel planlamaya geçiş süreci değerlendirilerek bölge planlamasında ki mekansal planlama kısmı üzerine yoğunlaşılacaktır. Çalışmada özellikle büyümekte olan kentlerin karşılaştığı arazi kullanım çakışmaları probleminin çözümüne yardımcı olabilecek bir model olan LUCIS modeli ile uygunluk analizleri yapılmıştır. İstanbul’un başta jeo-stratejik konumu ve ekonomik imkânlarının çeşitliliği sayesinde bir çok alanda cazibe merkezi olması, 1955 yılından 2014 yılına 26 kat artan yerleşim alanlarındaki bu hızlı yayılım, İstanbul’daki arazi kullanımını çok daha önemli hale getirmiştir. Arazi değerlerini 27 farklı kombinasyona ayırarak İstanbul için analiz yapılmıştır. Bu kombinasyonlar incelendiğinde; Yerleşim, Koruma ve Tarım kategorilerinden birinin baskın olduğu, dolayısıyla uyuşmazlık olmayan alanların İstanbul yüzölçümünün %81,5’ine denk geldiği, uyuşmazlık görülen alanların ise çalışma alanının %18,5’ine tekabül ettiği tespit edilmiştir.
| Başlangıç Tarihi | Başlangıç Saati | Bitiş Tarihi | Bitiş Saati | Yer |
|---|---|---|---|---|
| 08 Nisan 2017 | 16:00 | 08 Nisan 2017 | 17:30 | İlmi Etüdler Derneği |
