Hukukun toplumsal gerçekliği, toplumun düzenli ve örgütlü yapısı içerisinde barınır. Hukuk, var oluş bağlamını oluşturan bu yapıya bağlı/bağımlıdır ve fakat aynı zamanda bu yapıyı kuran ve dönüştüren bir güce sahiptir. Bu anlamdaki en önemli gücü meşruiyet sağlama özelliğidir. Özellikle toplumsal alt-üst oluşların yoğunlaştığı dönemlerde hukukun meşruiyet sağlama gücü ve toplumsal alanı değiştirme işlevi daha fazla öne çıkar. Bu durum hukuk ile toplumsal değişme arasındaki interaktif ilişkiyi ortaya koyar. Bu ilişkinin en yoğun halini, toplumun en temel ve önemli unsuru olan aile ile hukukun kişi ve hakları bağlamında en merkezi alanını oluşturan aile hukuku arasındaki ilişki oluşturur. Yani aile hukuku kişinin hem diğer bireylerle yani toplumla hem de siyasi organizasyonla yani devletle en önemli temas noktasını oluşturur. 1839 Tanzimat’ın ilanından günümüze iki yönlü bir değişim sürecinin yaşandığı yani yeni bir denge noktası arayışının söz konusu olduğu söylenebilir. Bu gerilimin yansımaları, birey algısı ve toplum tasavvurunun üretildiği en can alıcı birim olan aile kurumu ve onu düzenleyen aile hukuku alanlarında görülebilmektedir. Tüm bir Tanzimat kanunlaştırması aslında aile hukukunun kanunlaştırılmaması üzerine kuruludur. Bu durum aynı zamanda 1926 hukuk reformunun ayırıcı vasfını ve önemini ortaya koyar. Bu sunumda aile hukukundaki değişmeler ve toplumsal etkileri tarihsel bir süreç bağlamında ele alınmıştır.
| Başlangıç Tarihi | Başlangıç Saati | Bitiş Tarihi | Bitiş Saati | Yer |
|---|---|---|---|---|
| 30 Nisan 2014 | 18:00 | 30 Nisan 2014 | 19:30 | İlmi Etüdler Derneği |
