GELENEĞİN BİRİKİMİNDEN YENİ BİR DÜŞÜNCENİN İNŞASINA...

Üçüncü Sinema ve Dekolonyal Estetik

Üçüncü Dünyacı çözüm arayışları, Soğuk Savaş dönemindeki iki kutuplu düzenin dışında bir dünyanın imkânını sorgulayan Bağlantısızlar İttifakı’nın çabalarıydı. SSCB ve ABD’nin önerdiği ideolojik kodların dışında yeni bir anlam haritası önerme gayretinde bulunan “Üçüncü Dünya” ülkelerinde, sanat alanında da siyaset zeminindeki gelişmelere koşut bağımsız çabalar gözlemlenmekteydi. Üçüncü Dünya’nın teorik temelleriyle irtibat kuran Üçüncü Sinema, ortaya koyduğu manifestolarla, Hollywood’un klasik anlatısının ve Avrupa’da ortaya çıkan sinema hareketlerinin dışında yeni bir sinema dili önermeye çalışmaktaydı. Bu çalışma Üçüncü Sinema’nın ortaya çıkışını sağlayan başlıca gelişmeleri, günümüzde aldığı biçimi, ilişkide bulunduğu kavramsal ağı ve tarihsel koşullarla birlikte ona yöneltilen eleştirileri akımın kurucularından kabul edilen Fernando Solanas özelinde incelemektedir. Solanas sinemasının seyri aynı zamanda Üçüncü Sinema’nın seyrini de oluşturmaktadır. Bu seyirde Üçüncü Sinema’nın, ulusal bağımsızlık arayan ya da neo-kolonyal iktidarlara karşı farklı bir evren önermeye çalışan sinema diliyle beraber güçlü bir sinemasal formu da beraberinde getirdiği görülmektedir. Ayrıca bu çalışmada günümüzde Üçüncü Sinema’nın hangi estetik ve sosyo-politik zeminlerde üretildiğinin ve yeni toplumsal gelişmeler ışığında nasıl işlediğinin değerlendirmesi yapılmıştır.