Batı metafizik geleneğine hâkim olan düşünce tarzının kaynağında, onun hümanistik doğası bulunmakta olup, epistemolojide beşerî özneye ayrıcalıklı bir yer veren ve her şeyi beşerî öznenin aklına indirgeyen bir düşünce tarzı olarak hümanizm ile metafiziğe ait düşünme biçimi arasında ayrılmaz bir bağlantı söz konusudur. Tam da bu nedenle hümanizmin imkânının, insana merkezî ve dışlayıcı bir rol veren bir metafizikle sağlandığı söylenebilir. Tüm bir Batı metafizik geleneği boyunca farklı formlar içinde de olsa varlığını sürdüregelen söz konusu hümanistik karakter, modern felsefedeki yansımasını ise, insanı evrenin merkezine yerleştirmek suretiyle onu varlığın efendisi haline getiren Descartes’ın “cogito”sunda bulmuştur. Bu düşünce tarzının en ayırt edici özelliği, hümanistik doğasına bağlı olarak gerçekleştirmiş olduğu düalist ayrımlar yolu ile, düşünme konusu kılmış olduğu şeyi, ne ise o olarak düşünmek veya onu kendi varlık-oluşsal imkanları ekseninde tefekkür etmek yerine, insan (özne) merkezli bir düşüncenin, beşeri idrakin sınırlarınca belirlenmiş nesnesi haline getirmek olduğu söylenebilir. İşte bu çalışma da, söz konusu geleneğin epistemoloji öncelikli düşünce tarzı ve buna bağlı olarak zuhur eden hakikat telakkisi ile, ontoloji öncelikli diyebileceğimiz ve metafiziksel olmayan düşünce tarzlarınca ortaya konulan özlü veya tefekküre dayalı düşünce biçimini ve bu düşünce tarzının hakikat anlayışını karşılaştırmaya yöneliktir. Kanaatimiz odur ki, böyle bir karşılaştırma, bilgiyi, epistemik bir özne ve nesne arasındaki ilişki olarak görmek suretiyle, beşeri idrak düzeyi ile sınırlandıran hümanistik ve metafiziksel bir bilgi ve hakikat anlayışı ile, bizatihi nesnesine kulak kesilmek ve onu ne ise o olarak anlamaya koyulmuş hümanistik ve metafiziksel olmayan bir bilgi ve hakikat anlayışı arasındaki farkı ortaya koyacaktır.
| Başlangıç Tarihi | Başlangıç Saati | Bitiş Tarihi | Bitiş Saati | Yer |
|---|---|---|---|---|
| 18 Ekim 2014 | 17:00 | 18 Ekim 2014 | 19:00 | Bağlarbaşı Kongre ve Kültür Merkezi |
